เมื่อผมเป็นนักเรียนเทพศิรินทร์บางสิ่งบางอย่างที่นักเรียนวัยรุ่นเขาทำกันตามปกติเพราะมันไม่ผิดกฏหมายที่ตรงไหนเช่นสูบบุหรี่ ถ่มน้ำลายหรือพูดกูมึง สบถว่าอ้ายบ้าบ้างไอ้ฉิบหายบ้างท่านอาจารย์ผู้ปกครองคือเจ้าคุณจรัล ชวนะเพทท่านก็เอาไม้เคาะตาตุ่มเอา แล้วให้เหตุผลเพียงว่า
เทพศิรินทร์ “ครอบวิชา” ไว้ให้เสมอหน้ากันหมดไม่เลือกที่รักมักที่ชัง อยู่แต่ที่ตัวเราเองเท่านั้นที่จะได้รับการอบรมบ่มนิสัยคือทั้งอบทั้งรมทั้งบ่มให้ซึมซาบ อาบเอิบเข้าไปในตัวจนชุ่มช่ำแล้วเคลือบออกมาให้เห็นที่ผิวนอกเหมือนรุ่นปู่, รุ่นพ่อ, รุ่นพี่ ที่เขาประสบความสำเร็จกันมาแล้ว
ลูกหลานทั้งหลาย จงภูมิใจในความเป็นเทพศิรินทร์ อย่าทำให้เทพศิรินทร์ต้องผิดหวังจึงนับได้ว่าไม่เสียชาติเกิด
นักเรียนเทพศิรินทร์ที่รักทุกคนท่านควรภูมิใจอย่างยิ่งว่า
๑. ท่านได้เรียนและสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนที่ดีที่สุดของประเทศ โรงเรียนหนึ่ง
๒. ท่านได้รับการสอนอบรมจากครูผู้วิเศษทางด้านวิชาการ ทางเมตตากรุณา ปรารถนาให้ศิษย์ที่รักได้ดีกว่าครู
๓. ศิษย์ที่สำเร็จจากโรงเรียนนี้ได้ฝากชื่อเสียงไว้กับแผ่นดินในทุกยอดสาขาวิชาชีพ
๔. ท่านได้มีสโมสรซึ่งด้วยพระมหากรุณาธิคุณของล้นเกล้าล้นกระหม่อมรัชกาลที่ ๘ ที่พวกเราจะพบกันได้ตลอด
๕. ดอกรำเพย และสีเขียวเหลืองคือสัญลักษณ์ของความเป็นเพื่อนแท้และเพื่อนตาย
เมื่อข้าพเจ้าอยู่โรงเรียนไม่เคยนึกเอาเสียเลยว่าโรงเรียนเทพศิรินทร์ดีหรือเลวเพียงไหนไม่ เคยนึกว่าข้าพเจ้ามีส่วนได้ส่วนเสียอยู่เพียงใดข้าพเจ้าเป็นคนใจแคบรักตัวมา เดี๋ยวนี้เมื่อความเป็นผู้ใหญ่ได้มาครอบงำอิริยาบถอยู่จึงสามารถที่จะตกลงใจได้ว่า
ข้าพเจ้า ว่าที่ร้อยตรี ธนภัทร ฉายากุล ท.ศ. 30-33 ขอน้อมรับหลักคิดและความภูมิใจทั้งหมดนี้ไว้เป็นแรงบันดาลใจเพื่อสร้างสรรสิ่งดีให้กับสังคมไทยตลอดไป
ที่มา
ปรับปรุงข้อมูล:
5 เมษายน 2551 – ปรับปรุงเว็บลิงค์