บทสรุป

ผมติดตามผลงานของ Hans Zimmer มาตั้งแต่ภาพยนตร์เรื่อง Black Rain และ Rain Man ผมค่อนข้างประทับใจหนังทั้งสองเรื่องส่วนหนึ่งก็มาจากดนตรีประกอบที่พาให้มีอารมณ์ร่วมกันมันได้อย่างลงตัว แม้ในยุดแรกของเขา ผลงานส่วนใหญ่จะเป็นอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมด ภาษาที่เขาสื่อออกมาเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวอย่างมาก เพราะเขาใช้มันสื่อสารความคิดของเขาออกมาได้อย่างกลมกลืนกับภาษาของหนังจริงๆ ศิลปินที่แท้จริงจะมีแนวทางของตนเอง

จากเรื่องนี้เองที่ทำให้ผมรู้จักตัวตนของเขามากขึ้น ได้เห็นแนวการสร้างสรรค์ผลงานของเขา

ครั้งหนึ่งผมเคยได้ดูรายการโทรทัศน์รายการหนึ่งทางช่อง 11 เป็นรายการของครูสอนคณิตศาสตร์อัจฉริยะชื่อ Costello (ขออภัยที่ไม่ทราบชื่อเต็ม และเท่าที่ทราบท่านเพิ่งจากโลกนี้ไปไม่กี่ปีนี้เอง) ท่านสอนเรื่องของตัวเลขให้เด็กๆ ระดับประถมด้วยแนวทางที่เป็นธรรมชาติอีกทั้งยังพานักเรียนทั้งหลายไปทัศนศึกษาในที่ต่างๆ และสอดแทรกคณิตศาสตร์เข้าไปในชีวิตประจำวันของเด็กๆ ได้อย่างกลมกลืน ทำให้เด็กๆ สนุกสนานและเข้าใจมันอย่างเป็นธรรมชาติ ครั้งหนึ่งท่านได้เชิญ Hans Zimmer มาพบกับเด็กๆ เขาเข้ามาในห้องเรียนพร้อมกับ synthesizer ตัวเล็กและเริ่มสาธิตมันให้เด็กๆ ดู นี่ก็เป็นตัวอย่างที่ดีที่ เขาบอกไว้ในบทความนี้ถึงความสำคัญของการเผื่อแผ่ความรู้ให้ผู้อื่น

เราได้เห็นการพัฒนาความสามารถของเขาจากการทำงานอย่างจริงจัง เก็บเกี่ยวความรู้จากทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา และจากนั้นก็แบ่งปันและให้โอกาสผู้อื่น

และสิ่งสำคัญที่เขาไม่เคยมองข้ามไปคือความสามารถเฉพาะตัวของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นบรรดาหน้าใหม่ หรือนักดนตรีในวงออเคสตร้าที่ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อดนตรีที่แท้จริง เขาให้โอกาสกับคนใหม่ๆ และให้เกียรตินักดนตรีตัวจริงโดยไม่ใช้ดนตรีสังเคราะห์แทนที่พวกเขาเพื่อผลกำไรมหาศาล

เรียบเรียงโดย ธนภัทร ฉายากุล
จาก Apple Pro/Music Hans Zimmer