ในฐานะที่เป็นคอหนังกับเขาเหมือนกัน การดูหนังสักเรื่องเหมือนไปจับผิดผู้คณะผู้สร้างหนังเรื่องนั้น เพราะหนังที่ดีที่สุดในโลกยังไม่มีใครสร้าง แต่ถ้าไม่รักกันจริงผมคงไม่พูดถึงให้เสียเวลาแน่ครับ

ประเด็นต่างๆ ที่ผมเห็นว่าไม่สมบูรณ์ (ไม่ได้เรียงตามลำดับความสำคัญ)

๑. การตัดสลับระหว่างอดีตกับปัจจุบัน (Flashback) ยังไม่ราบรื่น เนื้อเรื่องดูขัดๆ การเฟดของภาพและดนตรีประกอบ ไม่ราบรื่น บางครั้งดูแลงงว่าทำไมเฟดไปมืดตั้งนาน ในการตัดสลับช่วงแรกแยกแทบไม่ออกว่ากำลังเปลี่ยนจากปัจจุบันเป็นอดีตหรือจากอดีตเป็นปัจจุบัน ต้องดูต่อไปอีกสักครู่

๒. ผีเสื้อที่เป็น cg (computer graphic) เนียนประมาณ 99% ดูรู้ แม้จะดูดีมากเมื่อนำไปเชื่อมโยงระหว่างฉากแรกกับฉากสุดท้าย การเชื่อมโยงดีมากแต่ cg ยังไม่เนียน เกือบสมบูรณ์แล้วหล่ะครับ

๓. ตอนที่ศรในวัยเด็กแอบลักเอาลูกระนาดไปซ้อมมือในโบสถ์ร้าง โดยแขวนไว้กับตอสองข้าง ไม่มีรางระนาดนั้น เมื่อตีจริงไม่ควรจะมีเสียงที่สมบูรณ์อย่างที่ออกมาเพราะคุณภาพของเสียงระนาดควรจะขึ้นอยู่กับรางระนาดด้วย

๔. นางเอกในยุคอดีตเสียตรงที่เสียพูดเพราะเสียงพูดของเธอนั้นเป็นแบบวัยรุ่นหญิงในสมัยนี้เสียจริง ถึงแม้จะไม่รุนแรงมากเพราะเธอมีบทพูดน้อย อยากจะพูดว่าภาษาวิบัติก็เกรงว่าจะแรงไป วัยรุ่นหญิงสมัยนี้นิยมการบีบเสียงให้เล็กและพูดตัวสะกดไทยในสำเนียงตัวอักษรโรมันที่ออกเสียงหนักกว่า เช่น จ เป็น j, ท,ธ,ถ เป็น t หรือ th, ช,ฉ,ณ เป็น ch, sh อีกทั้งยังไม่มีการออกเสียงควบกล้ำ ร, ล น่าเป็นห่วงภาษาไทยอย่างยิ่ง

ผมไม่ค่อยรู้สึกว่าฉากบางฉากนั้นดูเหมือนกับหนัง hollywood บางเรื่อง เพราะเรื่องจริงในประวัติศาสตร์ก็เป็นอย่างนั้น

ทั้งหมดนี้แม้ว่าจะทำให้ “โหมโรง” ไม่ได้คะแนนเต็มร้อยจากผม ผมก็ชอบหนังเรื่องนี้ครับ